Een praatje bij een plaatje

Een smakelijk praatje

Dit is het kookboek van oma Grietje, nu onder de hoede van zus Ria in Duitsland. Ze gebruikt o.a. het recept van de worteljam, die ze verkoopt op de kerstmarkten in de omgeving.

Zus Ria haalt op de fiets de vruchten op van de in het wild staande fruitbomen. Zij heeft een elektrische ontsapper, waarmee zij de heerlijkste sappen maakt.

Hieronder schenkt Ria haar zelfgemaakte vlierbessensap in bij de ontvangst in augustus 2021 van de deelnemers van het fietsweekend van de familie van der Loos.

 

Dec. 2022 i.v.m. de kou was de kerstmarkt in het raadhuis.
Ria in de plaatselijke krant.

Een slaapmutsje

Van 2006 tot 2013 woonden Hans en ik in België. Rond de tuin stonden vlieren en in een lokaal krantje las ik dat de bloesem van deze boom een goed slaapmutsje was. Dit jaar heb ik ook wat verzameld; op bijgaande foto ligt het te drogen (mei 2022). Ik combineer deze bloesem ook wel met kamille, lindebloesem of ijzerhard (verveine).

Een kleurig tasje

Dit tasje van plastic verpakkingsmateriaal is gemaakt door Frans van Ome Cor. Ik heb nog op kleine Cor gepast, de zoon van Frans en Corrie (van Rixel) in de Strauszstraat. De kleinkinderen van mijn ouders speelden met het tasje, onze kinderen en nu onze kleinkinderen. Onverslijtbaar speelgoed.

Zie rechts het tasje in 1984 met jongste dochters; wij zijn net verhuisd in Almere van huur naar eerste koopwoning.

Handwerken

Onderstaand wandkleed met kinderversjes is een ontwerp uit Margriet van 1964. Ik weet nog hoeveel telwerk het was om het linnen in gelijke vakken te verdelen. (Bij ome Jaap weten ze wel dat ik niet zo’n ster was in rekenen, toen ik in de zomervakantie een week op de bank gewerkt heb.) Na het behalen van mijn mulo-diploma in 1964  begon ik  bij de Hoogovens als typiste en mijn moeder dacht waarschijnlijk dat zo’n wandkleed in kruissteekjes een mooie ontspanning was voor de avond-uren. Zowel mijn kinderen en kleinkinderen hebben er met veel plezier naar gekeken, en geluisterd!

Daarna heb ik ook een tafellaken geborduurd. Elk jaar siert het de kersttafel.

The Times They Are a-Changin’ 

Dit nummer van de Amerikaanse muzikant Bob Dylan geeft de verandering in de jaren zestig weer.

De Britse modeontwerpster Mary Quant overleed deze maand op 93-jarige leeftijd. Zij bedacht de minirok, genoemd naar de Mini Cooper waarin ze destijds reed. Korte rokjes werden trendy onder jonge vrouwen die zich wilden afzetten tegen de kokerrokken, tuttige twinsets en stijve tweed pakjes die hun moeders droegen. Dankzij Quant raakte ook de hotpants in de mode (nrc 14-4-2023).

Dit in tegenstelling tot de Beatles, die in keurige pakjes verschenen. De Duitse fotografe Astrid Kirchherr (1938-2020) was de bedenker van deze Beatles-look met het kapsel dat een revolutie teweeg bracht.

 

mei 1971 vliegveld Ibiza, in zelfgemaakte hotpants (roestbruin)
Vertrek naar Amsterdam
In minirok het duin af in Wijk aan Zee, met Marc en Monique van zus Leni en Stephan van zus Ria
Oprijlaan kasteel Marquette Heemskerk, met Mini Cooper
Foto's links en hierboven uit een van mijn plakboeken

Rijksstraatweg

 

In Facebookgroep ‘Kastrikum’ van Hans van der Himst stond bijgaande foto. Toen ik deze foto zag dacht ik aan een gedicht dat Dirk Schut schreef, vermoedelijk ter gelegenheid van het trouwen van zus Trien: “Als ik van ’t Seminarie kwam, kwamen ze me altijd tegemoet, een grote kam in heur geele haren gestoken, een kattestaartje in de nek. Dan zeiden de menschen, daar gaat het paartje, naar ’t Station om broer te halen van den trein. ’t Zal weer vakantie voor het Seminarie zijn.” 

(Zie boek ‘Het Offer’ blz. 113) Zullen de zusjes Marie en Trien Schut hierlangs zijn gelopen of via de Burgemeester Mooijstraat om broer Dirk op te halen van de trein?

(Rijksstraatweg, nu Dorpsstraat; in het huis met balkon heeft van 1956 tot 2023 de familie Bakker – Schut gewoond.)